ΟΡΘΙοι

...Ξύπνησα σε δυο φάσεις...
Η πρώτη, δεν ανήκει και πολύ, εδώ, έχει να κάνει με Καθαρή Πίστη, τελεία.

Ήταν σκοτάδια, ακόμα.
... Αφού τα Φώτα (που με "ζήταγαν" και τα έψαχνα) "δυνάμωσαν", ξαναξάπλωσα.
Δεν κοιμήθηκα, σε λίγο χάραξε.
"Άλλη Μέρα", ψιθύρισε το μυαλό μου και αμέσως σηκώθηκα.
Κάπου εκεί, ήρθαν και οι νότες, μόνες τους.
Γνωστή, Ξεχωριστή Φωνή, αγαπημένο τραγούδι!

ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ - Ευγένιου Δερμιτάσογλου

Κι ύστερα, πήγα κουζίνα!
...Τί να περιγράψω;
Είχα αφήσει τους άντρες μου μόνους τους, χθες, από νωρίς και...
Γέλασα!
"Έτσι, για να δείτε, μάγκες, τι δεν φαίνεται και τι σας περιμένει όταν λείψω!"

Μάζεψα τα πιο ενοχλητικά. Τ' άλλα με περιμένουν. Δεν βιάζομαι. κατάλαβα καλά, πως ποτέ ένα σπίτι που έχει Ζωή, δε θα έχει Τάξη!
Δοκιμασμένα πράγματα.

Γατί, καφές, πρώτα ειδήσεις και μετά η αγωνία για το νυχτερινό, τολμηρό ξέσπασμά μου, που έφτασε μέχρι την ζούγκλα!

Εκεί, λοιπόν και η πρώτη Στάση!
Κι όμως, στάθηκα πρώτα στις Ειδήσεις, δεν πήγα στο μπλογκ του κοινού!

Εκεί, είδα την Πίστη μου, Όρθια και "έκλεψα" αυτή την φώτο, από ένα άρθρο!

Μη ζητάτε λινκ, δίπλα έχω πηγές της τροφοδοσίας μου.
Είπαμε. Διαλέγω και παίρνω. Στους μπουφέδες σερβίρουν απ' όλα, περί ορέξεως... γνωστά!

...Μα, ΤΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!!!
Δεν ξαναείδα καλύτερη!!!
Τί "ΕΙΔΑ";
Εσείς, τί είδατε;
Πόση ΧΑΡΑ, μ' ΑΥΤΑ που είδα!!!
Πόσοι όρθιοι;
Πόσοι άνθρωποι, Σύμβολα;
Δε μέτρησα, ούτε που τους έβλεπα!
Θεέ μου, ΤΙ ΣΗΜΑΔΙ!!!
Ποιο ΨΗΛΑ και ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΟΙ, η Παναγία με τον Μικρό Χριστό, αριστερά και δεξιά, ο Χριστός, ΜΕΓΑΛΟΣ!!!

...Με καθησύχασαν! Τί να εξηγώ; ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ, ΤΙΠΟΤΑ!
"Ελέγχονται", Όλα, ότι κι αν γίνει! Αυτό μού είπαν τα "σημάδια" μου!

***
Κι ύστερα, λειτούργησα ατομικά.
Να μάθω τι έγινε με μένα.
Πήγα.
Σα να μην υπήρξα!
Ησύχασε, κυρά!
Δεν είσαι το κέντρο του κόσμου, ησύχασε!

Κι αμέσως, ήρθαν κι οι νότες, γιατί, δεν ξέρω πως, εγώ (της Κατερίνας), δένω την ζωή μου, πολύ και με την ανθρώπινη Τέχνη.
Απλά, δεν την Θεοποιώ.
Ξέρω να την ξεχωρίζω και να μην ξεχνάω ότι προέρχεται απ' το Άγιο Πνεύμα, κι όχι απ' τον ίδιο τον άνθρωπο.
Ξέρω να ξεχωρίζω τα παλαμάκια μου.
Τόσα στον τεχνίτη άνθρωπο, τόσα όμως, ΠΑΝΤΑ, Ψηλότερα!

Σήμερα, λοιπόν, που κρατάει τόσο λίγο, αυτό το κλικ της στιγμής, περνάς το κέντρο και δεν σε ξέρει κανείς, πάμε, πάλι στις ειδήσεις.

...Περιηγήθηκα, έφτασα και στο πενταπόσταγμα.
Διάβασα, ενημερώθηκα, όσα καταλάβαινα, δε θέλω πολλά, ότι μού λείπει κρατάω, όπως και ο οργανισμός μας και πριν βγω, πέτυχα κι εκεί, αυτή την φώτο!
Την έκλεψα κι από κει, ναι, διπλή κλέφτρα στα "σημάδια" μου, χάρηκα, κι έφυγα, ήρθα εδώ και γράφω αυτή την ανάρτηση!

Πόσα κεφάλια ανθρώπινα;
Υπεράνω ΟΛΩΝ και στη μέση, ΤΙ και ΠΟΙΟΙ;

...Κι ύστερα το γατί, λέει στοπ, η ώρα πήγε 8 και 06, αεροπλάνα τρομακτικά πάλι περνάνε, φύγαμε!